Matrassen: toen en nu
11 Februari, 2016 11:01
Heb je dat wel eens dat je, zo halverwege de dag, uitkijkt naar je bed? Lekker warm onder de dekens, liggen op een fijn zacht matras. Reken maar dat men vroeger wat minder uitkeek naar het slapengaan. Toen werden matrassen namelijk nog gemaakt van riet of hooi…
Je zou het misschien niet verwachten, maar matrassen bestaan al bijna 10.000 (!) jaar. Hoewel wij stro en gras nu als onprettig zouden ervaren, was het vroeger comfortabel materiaal om op te slapen. Ook bladeren en bloemen werden gebruikt om een slaapplek te creëren, voornamelijk voor het tegengaan van ongedierte en om nare geurtjes buiten het bed te houden. De Egyptenaren waren de eersten die het matras van de grond haalden en op een verhoging plaatsten: de voorloper van het bed. De Perzen waren hun tijd ver vooruit; ze vulden geitenhuiden met water en bedachten daarmee iets wat wij nu kennen als waterbed.
De Grieken waren de eersten die het bed gebruikten voor meer dan alleen slapen. De slaapplek werd gedecoreerd met huiden en kussens. Bij de Romeinen ging een lang, warm bad vooraf aan hun slaapje. Hun matrassen niet alleen gevuld met wol en hooi, maar ook met veren: een voorloper op de luxe matrassen die rond de 15e eeuw hun intrede deden. Deze matrassen waren afgewerkt met zijde en fluweel, en daarom bezorgden daarom ook alleen de rijken der aarde onvergetelijke nachten.
In de 18e eeuw werd de basis gelegd voor het matras zoals wij dat kennen. Voor de vulling werd katoen en wol gebruikt, en de randen werden gestikt om al het materiaal bij elkaar te houden. Zo’n 50 jaar later waren daar de eerste ‘echte’ bedden, gemaakt van gietijzer. In de 19e eeuw deden ook de boxspring en binnen- en pocketvering matrassen hun intrede. Eind 1950 werd begonnen met de productie van matrassen gemaakt van synthetisch schuim. Qua levensduur en comfort ging het matras er met deze ontwikkeling sprongen op vooruit. Zo’n 20 jaar later kwam NASA met een materiaal dat revolutionair bleek: het traagschuim. De gewone consument moest nog even geduld hebben; zij konden pas vanaf begin jaren negentig een traagschuimmatras bemachtigen.
De laatste belangrijke ontwikkeling deed zijn intreden in de jaren 80, toen het koudschuim matras op de markt kwam. Het materiaal heeft een hoge veerkracht, ademt uitstekend en voorkomt kuilvorming. Dat is heel wat anders dan de matrassen van 10.000 jaar geleden!
Je zou het misschien niet verwachten, maar matrassen bestaan al bijna 10.000 (!) jaar. Hoewel wij stro en gras nu als onprettig zouden ervaren, was het vroeger comfortabel materiaal om op te slapen. Ook bladeren en bloemen werden gebruikt om een slaapplek te creëren, voornamelijk voor het tegengaan van ongedierte en om nare geurtjes buiten het bed te houden. De Egyptenaren waren de eersten die het matras van de grond haalden en op een verhoging plaatsten: de voorloper van het bed. De Perzen waren hun tijd ver vooruit; ze vulden geitenhuiden met water en bedachten daarmee iets wat wij nu kennen als waterbed.
De Grieken waren de eersten die het bed gebruikten voor meer dan alleen slapen. De slaapplek werd gedecoreerd met huiden en kussens. Bij de Romeinen ging een lang, warm bad vooraf aan hun slaapje. Hun matrassen niet alleen gevuld met wol en hooi, maar ook met veren: een voorloper op de luxe matrassen die rond de 15e eeuw hun intrede deden. Deze matrassen waren afgewerkt met zijde en fluweel, en daarom bezorgden daarom ook alleen de rijken der aarde onvergetelijke nachten.
In de 18e eeuw werd de basis gelegd voor het matras zoals wij dat kennen. Voor de vulling werd katoen en wol gebruikt, en de randen werden gestikt om al het materiaal bij elkaar te houden. Zo’n 50 jaar later waren daar de eerste ‘echte’ bedden, gemaakt van gietijzer. In de 19e eeuw deden ook de boxspring en binnen- en pocketvering matrassen hun intrede. Eind 1950 werd begonnen met de productie van matrassen gemaakt van synthetisch schuim. Qua levensduur en comfort ging het matras er met deze ontwikkeling sprongen op vooruit. Zo’n 20 jaar later kwam NASA met een materiaal dat revolutionair bleek: het traagschuim. De gewone consument moest nog even geduld hebben; zij konden pas vanaf begin jaren negentig een traagschuimmatras bemachtigen.
De laatste belangrijke ontwikkeling deed zijn intreden in de jaren 80, toen het koudschuim matras op de markt kwam. Het materiaal heeft een hoge veerkracht, ademt uitstekend en voorkomt kuilvorming. Dat is heel wat anders dan de matrassen van 10.000 jaar geleden!